تولید ناخالص داخلی در این کشور 4/85 میلیارد دلار است. سه میلیون و 986 هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل می‌دهند .
نرخ بیکاری در این کشور 5/15درصد است. 2/42 درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال 2007 نرخ تورم در دومینیکن 8/5 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل نیکل آهن، شکر، طلا، نقره، قهوه، کاکائو، تنباکو، گوشت و کالاهای مصرفی است که به کشورهای آمریکا (7/72 درصد)، انگلیس(2/3 درصد) و بلژیک (4/2 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل مواد غذایی، نفت، پنبه، مواد شیمیایی و دارویی است که از کشورهای آمریکا (9/46درصد)، ونزوئلا (4/8درصد)، کلمبیا (3/6 درصد) ومکزیک(7/5 درصد) وارد می‌شود.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 12:43 عصر توسط Mirzaali
اقیانوس اطلس از شمال، هائیتی از مغرب، دریای کارائیب از جنوب، گذرگاه مونا از مشرق، این کشور را احاطه کرده‌اند.
دومینیکن بخش خاوری جزیره هیسپانیولا می‌باشد و بخش باختری آن کشور هائیتی است
خلیج‌ها
· * لویا
· * سامانا
· * اوکوا
دماغه‌ها
· * بی تا
· * ایزابلا
رودها
· * ریویاک
· * ریویونا
قلل
· * تینائی
· * گالو
جزایر
· * بی تا
* · انریکیلو
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 12:41 عصر توسط Mirzaali
دومینیکن اولین سرزمینی در قاره آمریکا است که اروپایی‌ها در آن استقرار یافتند و پایتخت آن، سنت دومینگو نیز اولین پایتخت مستعمراتی در این قاره است. دومینیکن در جزیره ایسپانیولا قرار دارد که کریستف کلمب در سال 1492 آن را مستقیماً تحت حاکمیت اسپانیا اعلام کرد .
در سال 1795 و در پی نبردهای اسپانیا با جمهوری تازه تاسیس فرانسه اسپانیا اداره سانتو دومینگو را طبق قرار داد باسل به فرانسویان واگذار کرد.
در سال 1808 مقارن با حمله ناپلئون به اسپانیا، سفید پوستان سانتو دومینگو علیه حاکمیت فرانسه در جزیره ایسپانیولا قیام کردند و با کمک بریتانیا که در آن زمان از متحدان اسپانیا بود و هاییتی، مجدداً اداره سانتو دومینگو را به اسپانیایی‌ها بازگرداندند.
در سال 1820 یکی از فرمانداران سابق اسپانیا در دومینیکن استقلال این کشور از استعمار اسپانیا را اعلام کرد. اما عمر استقلال دومینیکن چندان طولانی نبود و 9 ماه بعد نیروهای هاییتی به دومینیکن حمله کردند و این منطقه را تحت تصرف خود درآوردند.
در سال 1838 تلاش‌ها مجدداً برای استقلال دومینیکن بالا گرفت و در نهایت با تشکیل انجمن‌های مخفی و پیگیری مبارزات برای کسب استقلال، دومینیکن در سال 1844 از هاییتی استقلال یافت و در نوامبر همین سال نیز اولین قانون اساسی دومینیکن تدوین شد.
دومینیکن 31 سال (1930-1961) تحت حکومت دیکتاتوری رافائل تروخیو (Rafael Trujillo) بود. این دوران در ادبیات جهان نیز بازتاب یافته است.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 12:36 عصر توسط Mirzaali
جمهوری دومینیکن کشوری است در بخش شرقی جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب. پایتخت آن سانتو دومینگو است. زبان رسمی این کشور اسپانیایی و پول رایج آن پزو است.
جمهوری دومینیکن با حدود 10 میلیون نفر جمعیت و 48445 کیلومتر مربع مساحت، پس از کوبا، دومین کشور بزرگ حوزه کارائیب از نظر جمعیت و مساحت به‌شمار می‌آید. یک میلیون نفر از جمعیت جمهوری دومینیکن در پایتخت کشور زندگی می‌کنند.
از سده هفتم میلادی ساکنان منطقه کنونی جمهوری دومینیکن را مردم قوم تائینوس تشکیل می‌دادند. کریستف کلمب در سال 1492 به ساحل دومینیکن رسید و این محل به محل اولین سکونتگاه دائم اروپاییان در آمریکا بدل شد. این سکونتگاه همان سانتو دومینگو، پایتخت کنونی کشور است که اولین پایتخت اسپانیا در قاره جدید نیز بود. پس از سه قرن حکومت اسپانیایی، که در خلال آن در دوره‌هایی فرانسه و هائیتی نیز اداره کشور را در دست داشتند، این کشور در سال 1821 مستقل شد.
[ ]
+ نوشته شده در ساعت 12:31 عصر توسط Mirzaali